Czarne Miasto jest niczym jeden z bohaterów powieści, którego losy, od narodzin do śmierci, utkane są z legend, fragmentów starych kronik i chaosu sprzętów pozostawionych przez kolejne pokolenia.

Wanda mieszka samotnie w Czarnym Mieście w ogromnym mieszkaniu pełnym mebli i wspomnień. Jej mąż Zdzisiek zginął w kopalni w Roku Zaćmienia, kiedy to zapadały się kolejne podziemne chodniki, a ludzie szukali schronienia w budowanych naprędce tunelach.

W umierającym mieście, wśród duchów przeszłości, zaczyna się toczyć codzienne życie. Wanda nadal nie otrząsnęła się z żałoby, a jej córki, zwane siostrami Bebe, wyemigrowały do Białego Miasta...

Oniryczna opowieść, w której nic nie jest takie, jakim się wydaje...

Do maleńkiej wsi, malowniczo położonej u stóp roztaczającego klimatyczną aurę wzgórza, przyjeżdża młoda pisarka, która planuje rozpocząć pracę nad swoją najnowszą powieścią. Wynajmuje pokój u tajemniczej kobiety, zwanej przez miejscowych Szarą. Już pierwsze chwile pobytu u gospodyni pokazują dobitnie, że zarówno dom, jak i cała wieś kryją w sobie wiele sekretów. Pisanie powieści sprawia, że wokół bohaterki zaczynają się dziać dziwne, niewytłumaczalne zjawiska. Młoda pisarka będzie musiała stawić czoła trudnym pytaniom:
Gdzie zaczyna się jawa, a kończy sen?
Czy jedna kobieta jest w stanie sama pokonać pradawną klątwę?
Jak wielka jest siła kobiety, która porzuca własne dziecko, by je ocalić?

Oto przepiękna, na poły realistyczna, na poły magiczna opowieść o sile kobiecości, magii dnia codziennego i czarach, które rozgrywają się przed naszymi oczami, a które nie zawsze potrafimy dostrzec.