Marianna jest niezwykle zaradna, bystra i odważna, ale też... trochę samotna. Mieszka z babcią oraz prababcią i bardzo tęskni za mamą, która pracuje w Belgii jako pomoc domowa u pewnej bogatej rodziny, właścicieli fabryki serów. Dziewczyna trochę się tego wstydzi i nie ma zbyt wielu oczekiwań, kiedy mama zaprasza ją do siebie na wakacje. Bo cóż można robić na wsi, w starym, zimnym zamku stojącym gdzieś na odludziu? A jednak okazuje się, że wcale nie musi być tam nudno.

W zamku Hun Marianna znajduje przyjaźń, odkrywa pewną rodzinną tajemnicę i wywraca do góry nogami dotychczasowe życie kilku mieszkańców małej belgijskiej mieściny.

Książka o tym, że warto być sobą, walczyć o swoje, spełniać marzenia i... myśleć o innych.

Co się stanie, kiedy lewicująca, zbuntowana studentka z Antwerpii, mieszkająca ze swoim irańskim chłopakiem, trafi do domu ortodoksyjnej żydowskiej rodziny, żyjącej na obrzeżach belgijskiego społeczeństwa we własnym, zamkniętym świecie? Czy bezpośrednia, trochę zadziorna dziewczyna może się odnaleźć w środowisku pielęgnującym zwyczaje, które od setek lat się nie zmieniły?

Margot przez sześć lat spędzała popołudnia w domu Schneiderów, pomagając ich dzieciom w nauce. Jej metody dydaktyczne bywały zupełnie nieortodoksyjne - stosowała między innymi prowokacyjne pytania, obcesowe komentarze i dużo śmiechu. Okazało się, że w niektórych sprawach dogaduje się z uczniami znakomicie, na przykład w interesach (razem ze średnim synem Schneiderów, Jakovem, przez kilka lat prowadzili wspólny biznes - ona pisała jego kolegom wypracowania, on zajmował się logistyką i zgarniał procent). W innych kwestiach, jak podejście do mody czy seksu, różnice były większe. Nie przeszkodziło to jednak Margot i jej uczniom konfrontować się z wzajemną odmiennością i co dzień przekraczać dzielące ich granice. Choć pierwsze zetknięcie dwóch skrajnie różnych światów i światopoglądów było gwałtowne, z czasem wśród gaf i pomyłek początkowa nieufność zmieniła się w niezwykłą przyjaźń, która przetrwała lata.