Matka i córka. Nie widziały się od lat. Teraz Toni czuwa przy umierającej matce i czeka na prośbę o przebaczenie... Patrzy na matkę i widzi siebie - małą, sliczną, Anotinette, dziewczynkę, którą była. I o której wspomninie musiała ukryć głęboko w niepamięci. Żeby móc dalej żyć... Pierwsze lata życia Antoinette to idylla, z dystyngowaną matką i kochającą babcią. Ale wszystko się zmnienia, kiedy tata wraca z wojska. Zaczyna się koszmar. Toni ma sześc lat, gdy po raz pierwszy tatuś całuje ją... Nie tak jak ojciec całuje córkę. - -Tylko nie mów mamie - ostrzega - bo przestanie cię kochać. Jednak dziecko mówi mamie. A matka nie chce nawet o tym słyszeć... Od tej chwili Toni musi mieć z tatusiem wspólna "tajemnicę"... Przez osiem lat... A kiedy prawda wreszcie wychodzi na jaw, dziewczynka zostaje potępiona, wtrącona w otchłań depresji i autodestrukcji. Nadzieję i siłę musi znaleźć w sobie.