Wiktoria kończy związek z hojnym, lecz agresywnym partnerem. Ma nadzieję, na powrót do otoczenia, które wręcz kipi miłością. Czy aby na pewno...?
Układając swe życie od nowa, dochodzi do niezbyt odkrywczego wniosku, że dziwny jest ten świat, a ludzie na nim jeszcze dziwniejsi. Próbuje odbudować relacje z pełną nietuzinkowych charakterków rodziną: gderającą matką, wiecznie obrażonym ojcem, kłócącym się nastoletnim rodzeństwem oraz Melą - starszą siostrą, która robi co może, by zapanować nad całym tym hardym stadłem.
Na dodatek nieuchronnie zbliża się czas spotkania Wiktorii z przebywającym chwilowo na morzu szwagrem - twardym, silnym, skończenie mądrym mężczyzną, który nigdy jej nie lubił i z pewnością zrobi wszystko, aby pozbyć się ze swojego domu miękkiej, słabej, nieskończenie głupiej baby.
Na szczęście jest też wizja lepszego jutra. Oparta głównie na słodkich siedmiolatkach oraz sikającym wszędzie szczeniaku, bo zdaje się, że w tym oszalałym świecie można ufać tylko dzieciom i psom.
Wydaje się, że normalni faceci podzielili los pterodaktyli i trzeba bardzo uważać, kogo wpuszczamy do swej biografii... A jeśli dodać do tego swaty i intrygi zrzędzącej matki? Dramat! Niestety, wszystko wskazuje na to, że kobiety same są temu winne i to one stworzyły potwora...
Ale czy aby na pewno...?

Idealna żona i matka, perfekcyjna pani domu, kobieta nie do zdarcia - oto Marta, pięćdziesięcioletnia polska męczennica. Za komuny wystawała godzinami w kolejce po skrawek schabu dla swoich mężczyzn, a dziś kupuje sól himalajską i cukier z Barbadosu, żeby ratować męża przed zawałem. Zawsze przyświecał jej jeden cel - służyć rodzinie - ale gamoniowaty mężuś i rozpieszczony jedynak nigdy tego nie doceniali.
Niespodziewana wizyta dawnego przyjaciela rodziny w towarzystwie odzianej w chabrowe cekiny narzeczonej wywraca życie Marty do góry nogami. Kilka awantur później Marta zostaje rozwódką, oskarżaną przez wszystkich o rozpad małżeństwa. Jest gotowa na wszystko, żeby udowodnić swoją niewinność.

Panieństwo jest nie tylko stanem cywilnym, według niektórych jest groźną dla życia chorobą, którą trzeba natychmiast wyleczyć.
Janina swata więc córkę z każdym wolnym mężczyzną, jaki wpadnie jej w ręce, a Wiktoria zaczyna już tracić cierpliwość...
"Długo nie docierało do niej, że ma już prawie czterdzieści lat i matka dawno przestała wysyłać ją do szewca albo magla. Teraz raczej wysłałaby ją do... diabła?
Miała rację, bo wbita w lata, bezdzietna i niezamężna córka rzeczywiście stanowiła życiową porażkę Janiny - była źródłem jej wiecznych trosk oraz utyskiwań. Na dodatek nie uległa swatowskim zakusom matki i wciąż uciekała z zastawionych na nią małżeńskich sideł. Zamiast dziękować za narajanie kawalerów i skwapliwie z którymś z nich stanąć na ślubnym kobiercu, odrzucała zaloty, jakby nie wiedziała, ile wiosen sobie już liczy. Matka załamywała ręce, nie pojmując, dlaczego to niewdzięczne dziecko tak bardzo różni się od swojej starszej siostry Amelii, która, dla odmiany, napawała dumą rodzicielkę: wydała się za marynarza, urodziła im dwójkę wnuków, no i prowadziła dom, o którym aż miło opowiadać sąsiadkom oraz obcym ludziom spotkanym przypadkowo w kilometrowej kolejce do lekarza pierwszego kontaktu".
Cóż, życie dowodzi, że to, co z wierzchu piękne, nie zawsze jest zdrowe w środku. Przewrotny los może w jednej chwili role odwrócić.
Zabawne perypetie sióstr, ich dzieci i mężów - byłych, obecnych i przyszłych.

Facetów, którzy chętnie "wpadną na kawę", nie brakuje. Ale potrzebny jest ktoś na stałe! Renata, Izabela i Dorota, czyli nie całkiem poważne przyjaciółki, które są w całkiem poważnym wieku, jadą do Krakowa, gdzie ma się odbyć tytułowa impreza - wieczór panieński. Organizuje go mieszkająca tam koleżanka, która właśnie odkryła, że życie zaczyna się po czterdziestce, bo tyle mniej więcej lat potrzebuje kobieta na odnalezienie normalnego i godnego siebie partnera. Pełne beztroskiej radości "dziewczynki" wsiadają do pociągu, nie podejrzewając, że podróż będzie brzemienna w skutki. Już na miejscu okazuje się, że Renia zgubiła w podróży portfel wraz z dokumentami. Szczęśliwie, niedługo potem, znalazł go nieznajomy, który wracał do domu nocnym pociągiem. Dostarczył zgubę znajomej Renaty, która twierdzi, że facet jest przystojny, a ponad to deklaruje chęć bliższego zapoznania się z Renią. Jej ładne zdjęcie w dowodzie ponoć go zauroczyło... Cała sprawa wydaje się podejrzana, ale ciekawość randki w ciemno przeważa szalę. Co z tego wyniknie? Szkoda, że od trzynastego wieku faceci się nic a nic nie rozwinęli. Nawet kontynenty zdążyły w tym czasie się lekko przesunąć, a oni wciąż tkwią w jednym miejscu. Wyjątkowo oporna materia.Fragment książki "Wieczór panieński"Izabela Pietrzyk (ur. 1966) mieszka w Szczecinie, jest filologiem, wykłada język rosyjski na Uniwersytecie Szczecińskim. Publikowała teksty naukowe z dziedziny językoznawstwa. Jest autorką świetnie przyjętej powieści "Babskie gadanie".

Dowcipna i wartka opowieść o kłopotliwym byciu tą trzecią.

Czterdziestokilkuletnia Iza wikła się w romans z żonatym mężczyzną. Decyzja na pierwszy rzut oka nie wydaje się odpowiedzialna, ale. Czarek jest fajny, przystojny, a jego małżeństwo to fikcja. Bohaterka- pierwszy raz w życiu - postanawia walczyć o swoje. Tyle że wybranek nie wykazuje się nadmierną odwagą w sprawie poinformowania żony o zmianie w swoim życiu...

Izę wspierają koleżanki, z którymi odnowiła znajomość po latach. Wśród nich są: projektantka mody - singielka wbrewwłasnej woli, redaktorka radiowa, przedszkolanka, żonamarynarza oraz humanistka, która robi karierę w. banku.