Mężczyźni nawet w połowie nie interesowali Hester Perceval tak jak matematyka. Po kryjomu, pod pseudonimem, pisywała do biuletynu Towarzystwa Naukowego i Filozoficznego. Korespondowała także z jednym z autorów, wybitnie inteligentnym i dowcipnym. Nieraz wyobrażała sobie, jak by to było, gdyby go spotkała. Być może właśnie dlatego uległa presji rodziców, którzy chcieli, by wreszcie wyszła za mąż, i zgodziła się pojechać do Londynu. Wcale jednak nie zamierzała rozglądać się za odpowiednim kandydatem, ponieważ małżeństwo nie leżało w jej życiowych planach.